Op maandag 4 januari 1999 ging ’s ochtends vroeg de wekker. Een spannende dag, want het was mijn eerste officiële werkdag bij wat toen nog Stichting Agrarisch Welzijn heette. In Enschede en omstreken beter bekend als STAWEL. In die tijd woonde ik nog in Delden en we hadden afgesproken bij het ‘kantoor’ van STAWEL, namelijk aan de Derkinkweg 70 waar mijn voorganger Gerrit Jan van der Veen destijds woonde. Ik volgde hem op als consulent en Gerrit Jan ging mij nog een maand inwerken. Dat betekende samen op pad en ik weet nog goed dat één van de bezoekjes in die eerste week bij drukkerij Te Sligte was omdat Ons Orgaan gedrukt moest worden. In die tijd nog een papieren ‘krantje’ van 4 pagina’s die per post bezorgd werd. En zo heb ik in drie weken een stoomcursus gehad om Enschede, het bestuur van Stawel, de ambtelijke contactpersonen en de dossiers te leren kennen. En daarna hup, het diepe in.

In die eerste maanden leer je veel mensen kennen, bezoek je de reguliere afspraken en komen de vragen langzaam op je af. Daar waar ik informatie of hulp nodig had kon ik altijd nog een beroep doen op Gerrit Jan en natuurlijk het dagelijks bestuur. Een bijzonderheid was dat ik ook in het bezit kwam van een mobiele telefoon, iets waar toen nog lang niet iedereen over beschikte.

Naast het reguliere werk als bestuursvergaderingen en samenstelling van Ons Orgaan werd de consulent regelmatig ingeschakeld als het ging om de zogenaamde Hinderwet vergunningen. Enschede kende toen een eigen Ammoniak Reductie Plan (ARP) om zo de emissies van stikstof op natuurterreinen te verminderen (hé, ook toen al). Samen met de boer vulde je het vergunningsformulier in en zo nodig zorgde je ook voor de ver- en aankoop van Ammoniakrechten waarbij een deel van de rechten werden afgeroomd.

STAWEL heeft samen met de gemeente Enschede eind jaren negentig de aanvragen ingediend voor de wettelijke verkavelingsprojecten in Enschede. Enschede-Zuid startte eerst en Enschede- Noord volgde snel daarna. De consulent van STAWEL was als adviseur verbonden aan de beide landinrichtingscommissies en ruim 15 jaar vormden de vergaderingen en bijeenkomsten van beide projecten een vast onderdeel van mijn werk. Dat was leerzaam en interessant en heel goed voor de kennis van de gebieden en de mensen die er woonden en werkten.

Landschapsbeheer, agrarisch natuurbeheer en overleg hierover maakte ook vanaf het begin onderdeel uit van mijn werk.

STAWEL was grondlegger van de Stichting voor agrarisch natuurbeheer, De Lonneker Marken en in 2007 van de Stichting Landschapsfonds Enschede. Met die laatste stichting waren we één van de pilotgebieden in de provincie als het gaat om Groene en Blauwe diensten overeenkomsten. Dat zijn langjarige (21 jaar) beheerovereenkomsten voor beheer en onderhoud van landschapselementen.

De gemeente Enschede kende en kent altijd grote waarde toe aan de inbreng van STAWEL. Dat is door de jaren heen zichtbaar geweest. Bijvoorbeeld doordat je als consulent nauw betrokken werd bij de totstandkoming van de nieuwe bestemmingsplannen voor het buitengebied. Maar ook voor diverse andere zaken deed de gemeente graag een beroep op STAWEL. Meest recente en mooi voorbeeld is wel de bijdrage die we hebben mogen leveren aan de Visie Landelijk Gebied.

Gedurende al die jaren kom je veel bij mensen thuis aan de keukentafel. Over al die jaren koester ik ook mooie herinneringen aan die momenten waarbij je mensen op bedrijfsniveau of persoonlijk kunt bijstaan en dat jouw bijdrage ook werkelijk effect sorteert. En als het werk leuk, afwisselend en uitdagend is vliegen de jaren voorbij en bereik je deze mijlpaal. Wat mij veel voldoening geeft is dat ik nu nog jaren voor me heb waarbij ik het stokje over mag dragen aan mijn collega Fraukje waarmee ik sinds april 2023 een team vorm. Haar kennis en jeugdig enthousiasme geeft mij vertrouwen dat het met de toekomst wel goed zit en we de uitdagingen die voor ons liggen met elkaar aan kunnen gaan. Op naar het volgende heugelijke feit, het 60-jarig bestaan van STAWEL in 2026!